| ولادت و حسب و نسب |
ﺑﻨﺎ ﺑﻮﺷﺘﻪ ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ﻭﻻﺩﺕ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ 13 ﺭﺟﺐ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺳﻰﺍﻡ ﻋﺎﻡ ﺍﻟﻔﻴﻞ (1) ﺑﻄﺮﺯ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪﺍﻯ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻛﻌﺒﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﻗﻮﻉ ﭘﻴﻮﺳﺖ،ﻣﺤﻘﻖ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺣﺠﺔ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﻧﻴﺮ ﮔﻮﻳﺪ:
ﺍﻯ ﺁﻧﻜﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﻛﻌﺒﻪ ﻛﺎﺷﺎﻧﻪ ﺗﺴﺖ
ﺑﻄﺤﺎ ﺻﺪﻑ ﮔﻮﻫﺮ ﻳﻜﺪﺍﻧﻪ ﺗﺴﺖ
ﮔﺮ ﻣﻮﻟﺪ ﺗﻮ ﺑﻜﻌﺒﻪ ﺁﻣﺪ ﭼﻪ ﻋﺠﺐ
ﺍﻯ ﻧﺠﻞ ﺧﻠﻴﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺴﺖ
ﭘﺪﺭ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮ ﻃﺎﻟﺐ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﺑﻦ ﻫﺎﺷﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﻣﻨﺎﻑ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺳﺪ ﺑﻦ ﻫﺎﺷﻢ ﺑﻮﺩ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﻫﺎﺷﻤﻰ ﻧﺴﺐ ﺍﺳﺖ (2)
ﺍﻣﺎ ﻭﻻﺩﺕ ﺍﻳﻦ ﻛﻮﺩﻙ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭﻻﺩﺕ ﺳﺎﻳﺮ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺑﺴﺎﺩﮔﻰ ﻭ ﺑﻄﻮﺭ ﻋﺎﺩﻯ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻﺕ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺗﻮﺃﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻳﻦ ﺣﻨﻴﻒ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻴﻜﺮﺩ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺪﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ ﻛﻪ ﻭﺿﻊ ﺍﻳﻦ ﺣﻤﻞ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺁﺳﺎﻥ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺎ ﺑﺎﻳﻦ ﻛﻮﺩﻙ ﺣﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﻐﺮﻕ ﺩﺭ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻴﺪﻳﺪ ﻭ ﮔﻮﺋﻰ ﺍﺯ ﻣﻠﻜﻮﺕ ﺍﻋﻠﻰ ﺑﻮﻯ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻃﻔﻞ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮﺍﻟﻴﺪ ﻓﺮﻕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺷﻴﺦ ﺻﺪﻭﻕ ﻭ ﻓﺘﺎﻝ ﻧﻴﺸﺎﺑﻮﺭﻯ ﺍﺯ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﻗﻌﻨﺐ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻌﺰﻯ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻧﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﻭ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻣﺨﺎﺽ ﺩﺍﺷﺖ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﺘﻮ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻻﻥ ﻭ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩﺍﻧﺪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺟﺪﻡ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺧﻠﻴﻞ ﺭﺍ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﻋﺘﻴﻖ ﺭﺍ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺤﻖ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﺤﻖ ﻣﻮﻟﻮﺩﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﻻﺩﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺁﺳﺎﻥ ﮔﺮﺩﺍﻥ ، ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﻗﻌﻨﺐ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﺎ ﺑﭽﺸﻢ ﺧﻮﺩﺩﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻌﺒﻪ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ(ﻣﺴﺘﺠﺎﺭ) ﺷﻜﺎﻓﺖ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﺪﺭﻭﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺑﻬﻢ ﺑﺮ ﺁﻣﺪ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﻢ ﻗﻔﻞ ﺩﺭﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻴﻢ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﻧﺸﺪ ﻟﺬﺍ ﺩﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍﻯ ﻋﺰ ﻭ ﺟﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﻯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺯﻧﻬﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺩﺍﺭﻡ ﺯﻳﺮﺍ ﺁﺳﻴﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﻰ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪﺍ ﺟﺰ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻧﺎﭼﺎﺭﻯ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﻳﻢ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﻧﺨﻞ ﺧﺸﻚ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺟﻨﺒﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺧﺮﻣﺎﻯ ﺗﺎﺯﻩ ﭼﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺩ(ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﻘﺪﺱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭﺩ ﻣﺨﺎﺽ ﮔﺮﻓﺖ ﻧﺪﺍ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﻮ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻋﺒﺎﺩﺗﮕﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺯﺍﻳﺸﮕﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ) ﻭ ﻣﻦ ﺩﺍﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﻮﻩﻫﺎﻯ ﺑﻬﺸﺘﻰ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻭ ﺑﺮﮒ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻳﻢ ﻫﺎﺗﻔﻰ ﻧﺪﺍ ﻛﺮﺩ ﺍﻯ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﻠﻰ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻋﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﻋﻠﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﺎﺩﺏ ﺧﻮﺩ ﺗﺄﺩﻳﺒﺶ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻐﺎﻣﺾ ﻋﻠﻢ ﺧﻮﺩ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻡ ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﻴﺸﻜﻨﺪ ﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪﺍﻡ ﺍﺫﺍﻥ ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﺮ ﻛﺴﻴﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻴﺶ ﻛﻨﺪ. (3)
ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮﺩﻯ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻭﻻﺩﺕ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﺭﻭﻥ ﻛﻌﺒﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﺯ ﻋﻤﻮﻡ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺸﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺍﺑﻦ ﺻﺒﺎﻍ ﻣﺎﻟﻜﻰ ﺩﺭ ﻓﺼﻮﻝ ﺍﻟﻤﻬﻤﻪ ﮔﻮﻳﺪ:
ﻭ ﻟﻢ ﻳﻮﻟﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﻗﺒﻠﻪ ﺍﺣﺪ ﺳﻮﺍﻩ ﻭ ﻫﻰ ﻓﻀﻴﻠﺔ ﺧﺼﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﻬﺎ ﺍﺟﻼﻻ ﻟﻪ ﻭ ﺍﻋﻼﺀ ﻟﻤﺮﺗﺒﺘﻪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍ ﻟﺘﻜﺮﻣﺘﻪ. (4)
ﻳﻌﻨﻰ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺍﺣﺪﻯ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻌﺒﻪ ﻭﻻﺩﺕ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻣﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﻭﺍﻳﻦ ﻓﻀﻴﻠﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩﻩ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻭ ﺗﻜﺮﻳﻢ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺟﻠﺪ ﻧﻬﻢ ﺑﺤﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺟﻪ ﺗﺴﻤﻴﻪ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺑﻌﻠﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺴﻴﻨﻪ ﺧﻮﺩ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺴﻮﻯ ﺍﺑﻄﺢ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻨﺎﺟﺎﺕ ﻧﻤﻮﺩ.
ﻳﺎ ﺭﺏ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻐﺴﻖ ﺍﻟﺪﺟﻰ
ﻭ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﺍﻟﻤﺒﺘﻠﺞ ﺍﻟﻤﻀﻰﺀ
ﺑﻴﻦ ﻟﻨﺎ ﻣﻦ ﺣﻜﻤﻚ ﺍﻟﻤﻘﻀﻰ
ﻣﺎﺫﺍ ﺗﺮﻯ ﻓﻰ ﺍﺳﻢ ﺫﺍ ﺍﻟﺼﺒﻰ (5)
ﻫﺎﺗﻔﻰ ﻧﺪﺍ ﻛﺮﺩ:
ﺧﺼﺼﺘﻤﺎ ﺑﺎﻟﻮﻟﺪ ﺍﻟﺰﻛﻰ
ﻭ ﺍﻟﻄﺎﻫﺮ ﺍﻟﻤﻨﺘﺠﺐ ﺍﻟﺮﺿﻰ
ﻓﺎﺳﻤﻪ ﻣﻦ ﺷﺎﻣﺦ ﻋﻠﻰ
ﻋﻠﻰ ﺍﺷﺘﻖ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻠﻰ (6)
ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﺧﻮﺩ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻳﻮﺳﻒ ﮔﻨﺠﻰ ﺷﺎﻓﻌﻰ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭼﻨﺪ ﻟﻔﻆ ﻭ ﻛﻠﻤﻪ ﺩﺭ ﻛﻔﺎﻳﺔ ﺍﻟﻄﺎﻟﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻧﺪﺍﺋﻰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﻴﺖ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ.
ﻳﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺼﻄﻔﻰ ﺍﻟﻨﺒﻰ
ﺧﺼﺼﺘﻢ ﺑﺎﻟﻮﻟﺪ ﺍﻟﺰﻛﻰ
ﺍﻥ ﺍﺳﻤﻪ ﻣﻦ ﺷﺎﻣﺦ ﺍﻟﻌﻠﻰ
ﻋﻠﻰ ﺍﺷﺘﻖ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻠﻰ (7)
ﻭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﺣﻤﻞ(ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻧﺪﺍﻯ ﻏﻴﺒﻰ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﻋﻠﻰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ) ﻧﺎﻡ ﻛﻮﺩﻙ ﺭﺍ ﺣﻴﺪﺭ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﻨﺪﺍﻕ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﮔﻔﺖ ﺧﺬﻩ ﻓﺎﻧﻪ ﺣﻴﺪﺭﺓ ﻭ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﻏﺰﻭﻩ ﺧﻴﺒﺮ ﺑﻤﺮﺣﺐ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻳﻬﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺍﻧﺎ ﺍﻟﺬﻯ ﺳﻤﺘﻨﻰ ﺍﻣﻰ ﺣﻴﺪﺭﺓ
ﺿﺮﻏﺎﻡ ﺍﺟﺎﻡ ﻭ ﻟﻴﺚ ﻗﺴﻮﺭﺓ (8)
ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﺎﻡ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﻧﺎﻡ ﺣﻴﺪﺭ ﺟﺰﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﻃﻼﻕ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﻣﺸﻬﻮﺭﺵ ﺣﻴﺪﺭ ﻭ ﺍﺳﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻣﺮﺗﻀﻰ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﺍﺧﻮ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻛﻨﻴﻪ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺍﺑﻮ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﻭ ﺍﺑﻮﺗﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﻣﻮﺣﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﺎﻡ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻧﺪ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻤﻨﺰﻟﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻤﺪﻳﻨﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﻓﺎﺗﺶ ﻧﺒﻰ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻔﻦ ﺍﻭ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺠﻨﺎﺯﻩﺍﺵ ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻗﺒﺮ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﻭﻯ ﺍﺯ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﺒﺮ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻠﻘﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺩﻋﺎ ﻧﻤﻮﺩ. (9)
ﻭ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻫﻢ ﻣﻮﺣﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﻌﺜﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﺪﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﻴﺦ ﻭ ﺭﺋﻴﺲ ﻗﺮﻳﺶ ﺑﻮﺩ ﻟﺬﺍ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺼﻠﺤﺔ ﻣﺨﻔﻰ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩ،ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻟﻰ ﺻﺪﻭﻕ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺩﻯ ﺑﺎﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﻔﺖ ﺍﻯ ﻋﻤﻮ ﺯﺍﺩﻩ ﺭﺳﻮﻟﺨﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ؟ﮔﻔﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ:
ﻭ ﻗﺪ ﻋﻠﻤﻮﺍ ﺍﻥ ﺍﺑﻨﻨﺎ ﻻ ﻣﻜﺬﺏ
ﻟﺪﻳﻨﺎ
فرم در حال بارگذاری ...
