برای جبران غیبت هایی که در گذشته مرتکب آن شده ایم اگرغیبت شونده از دنیا رفته است،باید توبه کرده واز درگاه خداوند عذرخواهی کنیم که البته خداوند توبه پذیر است.

اما در صورتی که او زنده ودر قید حیات باشد،اگر به او بگوییم که ما غیبت تو را کرده ایم ناراحت می شود(به گفته بعضی از مراجع تقلید)،نباید به او گفت ،بلکه باید بین خود و خداوند توبه کنیم واگر امکان دسترسی به شنوندگان است،به نحوی باذکر خیر و تکریم از آنها تحقیر گذشته را جبران کنیم واگر غیبت شونده ناراحت نمی شود از خود او حلالیت بخواهیم.

شیخ طوسی در شرح تجرید بر اساس حدیثی از پیامبر (ص)می فرماید:اگر غیبت شونده غیبت را شنیده است،جبران آن به این است که نزداو برویم ورسما عذرخواهی کرده وحلالیت بخواهیم،اما اگر نشنیده است،بایدهرگاه یادی از غیبت شونده کردیم،برای او استغفار نماییم.(ان کفاره الغیبه ان تستغفرلمن اغتبته کلما ذکرته).

مشاهده در تفسیرسوره حجرات ،محسن قرائتی، ص 110