نماز در مکتب انسان ساز اسلام از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و هیچ عملی از اعمال دینی و افعال عبادی با آن قابل مقایسه نمی باشد و اگر خواسته باشیم تعالیم و دستورات دین را درجه بندی نموده و مراتب شان را مشخص نمائیم نماز در بالاترین درجه و مرتبه تعالیم دینی قرار دارد. واز چنان ارزشی برخوردار است که سایر ارزشهای دینی در عرض آن قرار نمی گیرند.

اگر درک و معرفت به ارزش نماز برای کسی حاصل گردد هرگز در آن کوتاهی نکرده و یا آن را ترک نخواهد نمود . در روایتی از امام صادق (ع) چنین آمده است که: “هرگاه کسی به نماز ایستد رحمت الهی از آسمان بر او نازل می شود و فرشتگان اطراف او را احاطه می کنند و فرشته ای گوید : اگر این نماز گزار ارزش نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد” .

وعلی( ع) در حدیثی می فرمایند : اوصیکم بالصلاه التی هی عمو الدین و قوام الاسلام فلا تغفلوا عنها.

“شمارا سفارش می کنم به نمازی که ستون دین و قوام اسلام است پس از نماز غافل نشوید".

خداوند در شب معراج به نبی مکرم اسلام (ص) حقایق بسیاری را نمایان و متجلی ساخت که یکی از آن حقایق که بر پیامبر(ص) آشکار گردید نماز بوده است که به صورت محملی از نور که چهل نوع از انواع نور در آن بود و اطراف عرش خدا احاطه کرده بود ظاهر گردید . وبه همین جهت آن سفیر الهی فرموده اند الصلاه نور”نماز نور و روشنای است".

بنابر این می توان نتیجه گرفت که مفهوم کلام نبی (ص) این است که تارکین نماز در تاریکی اند و چون به ارزش نماز در زندگی خود ارجی ننهاده اند نزد مسلمین فاقد اعتبار و ارزش اجتماعی بوده و ایشان را در زندگی دنیا وآخرت سعادتی نیست . ارزش و شخصیت آدمی به میزان اهمیت دادن او به ارزشهای دینی است و مومن واقعی از بی توجهی و بی مبالاتی نسبت به تعالیم دینی و ارزشهای الهی مبراست . پس نماز را در دین جایگاهی بس بلند است به منزله سر در بدن و روح در کالبد جسم ، همان گونه که بدن بی سر و جسم بی روح را ارزشی نیست دین بی نماز را خیری نخواهد بود.
نقش نماز در شخصیت جوانان ، مصطفی خلیلی ، ص 138